De Sint Gerlachuskerk is gebouwd tussen 1720 en 1727.
Voordien stond op de plek een kloosterkerk welke deel uitmaakte van een kloostercomplex waarin van 1225 tot 1786 een adelijk vrouwenstift was gevestigd.
Sint Gerlachus, gestorven in 1165, zou in deze omgeving geleefd hebben.
In 1751 bracht de Duitse schilder Johann Adam Schöpf frescoschilderingen aan in het interieur.
Sedert 1808 doet de kerk dienst als parochiekerk.
In 1872 werd het gehele interieur opnieuw geschilderd.
In 1961 stortte een gedeelte van de kroonlijst omlaag.
De bouwkundige restauratie begon in 1962 en werd in 1978 en 1997 voortgezet.
In 1971 werd een aanvang gemaakt met de restauratie van het schilderwerk. De fresco’s uit de 18e eeuw zijn weer zichtbaar.
Ook het praalgraf van Sint Gerlachus (1783) is bij deze restauratie betrokken, zodat het aangezicht van het interieur zoveel mogelijk is teruggebracht in de staat van voor het jaar 1808.